We zijn op woensdag de 17e na de middag van huis vertrokken met de camper voor onze vakantie naar Noorwegen. Vanaf huis reden we via de grens bij Bellingwolde Duitsland in. We kozen er voor om over de Elbe te gaan met de veerpont Wischhafen – Glückstadt. Inmiddels weten we namelijk dat het bij Hamburg altijd erg druk is, ook kom je er zeer zeker in de file. Tot onze verbazing kwamen we bij de boot in Wischhafen ook in de file… maar liefst 2 uur stonden we in de rij. Nou kunnen er op die boot ook niet zoveel auto’s tegelijk, dat speelt ook een rol. Maar we hebben ons vermaakt met een volwassen zeearend die er mooi voor ging zitten, op een soort heksenbezem.

Via de organisatie Landvergnügen hebben we overnacht op het terrein van een melkveehouderij in Dägeling. We hebben goed geslapen en de koeien niet gehoord.

Tweede dag:

Deze dag is het Hemelvaartsdag en veel mensen zijn vrij, dat zie je natuurlijk ook aan het verkeer. Maar we hadden er geen hinder van. Om 9:30 uur vertrokken we van de overnachtinglocatie en twee uur later kwamen we over de Deense grens.

We reden langs de Waddenkust, het is daar zo prachtig! Voor onze hobby geocaching deden we een Adventure lab, we moesten daarvoor vijf sluizen bezoeken.

Eerst langs de Vidå Sluse/ Højer Sluse:

Daarna de Ballum sluse:

Dat was geen straf voor ons. De derde sluis was de Kammerslusen, ons doel voor vandaag om te overnachten. Daar op de camperplek was het uiteindelijk vol. De omgeving is heel mooi. Alleen jammer was hier dat er een buscamper met Duitsers precies verkeerd om ging staan. Dus met hun deuropening naar onze deuropening. Dat doe je fatsoenshalve niet. Maar ja, het gebeurt.

Kammerslusen:

Om de twee laatste sluizen ( Kongeå slusen en Sneum slusen) voor ons Adventure te bezoeken zijn we op de fietst gestapt. Het was geen straf om daar langs de Waddenzee te fietsen. We hebben nog een vogelkijkhut bezocht op de route en veel baardmannen gezien en gehoord. Verder een zilverplevier, bruine kiekendief, gele kwikstaart en een zeehond.

Het wordt misschien eentonig, maar het is daar zo mooi! In de verte zagen we Esbjerg liggen.

Dag 3:

Tegen half elf waren we weer klaar voor vertrek. We besloten de snelste route naar Hirsthals te nemen. Als we dat niet zouden doen, dan waren we zo weer een week in Denemarken op pad. Wij vinden het daar heerlijk. Maar nu hadden we een ander doel, dus deze dag wat kilometers maken. Aangekomen in Hirsthals hebben we even de vuurtoren bezocht.

Ook zijn daar veel bunkers en uiteraard zijn ook daar geocaches. Sommige bunkers waren mooi beschilderd:

We hebben later een parkeerplaats opgezocht. We hadden daar namelijk ’s avonds om 19:00 uur een afspraak, een zogenaamd event, georganiseerd door Spaanse geocachers die onderweg waren naar IJsland. Meestal zijn het korte bijeenkomsten waarbij je onderling wat tips kunt uitwisselen. Het was leuk om daar met Spaanse, Duitse, Noorse, Deense en ook Friese geocachers te praten over deze hobby.

Na het event reden we door naar de haven. We hadden nog wel ruim de tijd, maar er stonden al meer (vracht) auto’s en campers en wachten moesten we toch, dan maar gelijk in de rij. We hadden er voor gekozen om de veerboot naar Larvik te nemen in plaats van naar Kristiansand. De laatste is de meest gekozen optie, maar Larvik ligt hoger, dichter bij Oslo. Daarvandaan pakken we de route op die we van tevoren zo ongeveer hebben uitgezocht.

De boot vertrok om 22:15 uur. We hadden relaxstoelen om de tijd in door te brengen. Op het dek zag je toch niks, want het was donker inmiddels. Echt geslapen hebben we ook niet tijdens de overtocht. Er lagen wat heren te snurken en veel mensen liepen heen en weer. Al met al best onrustig.

Dag 4:

Stipt om 02:00 uur kwamen we aan in de haven van Larvik. We moesten nog wel langs de douane en die nam alle tijd om iedereen even te spreken, uiteindelijk lagen we om 3 uur in bed. Onderweg hadden we een plek gezocht waar we snel naar toe konden om toch nog wat slaap te pakken deze nacht. Er was gelukkig nog ruimte op een camperlocatie langs de boulevard. Er reden wel treinen achter ons langs, maar dat ontdekten we pas ’s morgens… we hadden ze niet eens gehoord.

Tegen koffietijd waren we weer in de benen. We besloten eerst naar Skien te gaan, daar is het startpunt van het Telemarkkanaal. Het Telemarkkanaal heeft 18 sluizen, is 105 km lang en heeft een hoogteverschil van 72 meter. De grootste sluis is in Vrangfoss met vijf kamers en een hoogteverschil van 23 meter.

We vonden een overnachtingsplek aan een rivier in het centrum van Skien. Bij de betaalautomaat moesten we 50 NOK afrekenen… dat is dus nog geen € 5,-. Op Texel betaal je bij sommige uitbaters inmiddels bijna 10x zo veel. Texel is ook mooi, daar niet van, maar die prijzen voor camperovernachtingen worden absurd. Dit was dus echt spotgoedkoop. Meer dan een plek om te staan hebben we immers niet nodig.

We keken uit over het water en op de sluis. ’t Is wat met die sluizen deze reis. Na aankomst hebben we de fietsen weer gepakt en zijn we het stadje ingereden voor wat boodschappen. Voor ons de eerste keer dat we een supermarkt troffen zonder personeel. Alles zelf scannen, maar ondertussen zijn er wel camera’s die de boel in de gaten houden natuurlijk.

We hebben ’s avonds nog een tijdje bij het water gezeten tot het toch wel fris werd. Maar over het weer niets te klagen, heerlijk dat de zon weer eens een aantal dagen scheen! We zagen hier een hele groep brilduikers, 4 mannetjes en 4 vrouwtjes. Ook een paartje middelste zaagbek liet zich hier mooi zien:

Dag 5:

Een nieuwe dag en we reden eerst naar Ulefoss. Daar kun je één van de sluizen zien die in het Telemarkkanaal liggen. Het is een indrukwekkend iets dat kanaal.

Daarna reden we naar Heddal waar de grootste staafkerk van Noorwegen staat. Met zijn indrukwekkende houten constructie, drie torens en rijk versierde gevels met kruisen en drakenkoppen is deze prachtige kerk een spectaculair monument van zowel de Noorse geschiedenis als het Noorse vakmanschap. Staafkerken zijn ontstaan in de periode waarin het christendom in Scandinavië werd verspreid. Het zwarte hout werd dit jaar opnieuw gebeitst, vandaar dat er een steiger staat.

Hierna hebben we weer een stukje gereden en voor de overnachting via Nortrip een plek gevonden (deze plek staat ook op Park4Night-3531) in Krokkleiva en daar heerlijk geslapen. Sneeuw lag om de camper en we hadden een prachtig uitzicht.

Dag 6:

Een nieuwe dag en na de koffie gaan we weer op pad. Voordat we de berg afreden zijn we nog even gestopt om van het mooie uitzicht foto’s te maken.

In het dorp Eina zijn we bij een kerkje gestopt voor de lunchpauze. Het kerkje staat wat hoger en vandaar hadden we ook een prachtig uitzicht:

We hebben deze dag een mooi stukje gereden. Zo kwamen we langs Lillehammer en reden richting Otta. Een paar kilometer voor Otta zijn we afgeslagen want we hadden een mooie locatie gevonden voor de nacht. Heerlijk ‘vrij staan’, dat is toch wel het toppunt van camperen…

En het was prachtig, aan een kolkende rivier die almaar woester werd. Daar hebben we voor het eerst een Noordse kwikstaart gespot. Het was al schemerig dus helaas geen goede foto kunnen maken.

Ook zagen we een oeverloper, grote zaagbek, tureluur, brilduiker en gele kwikstaart.
In de nacht had het geregend en daardoor zag het er ’s ochtends heel anders uit.

Dag 7:

Tegen half tien hebben we onze overnachtingsplek verlaten. Onderweg weer mooie landschappen gezien.

Waterval:

We kwamen door Lom en ook hier staat een mooie oude staafkerk.

En water kwam met een enorme kracht naar beneden hier.

Onze route ging verder richting de Geiranger fjord die we graag wilden bekijken. Het was een overweldigende route, door de besneeuwde bergen, prachtig! Gelukkig was de weg schoon.

De campernavigatie wilde ons ineens zo’n drie uur laten omrijden en toen keken we op Google maps en bleek dat op het laatste deel naar Geiranger, zo’n 20 kilometer nog, de weg was afgesloten omdat het gesneeuwd had. We spraken een paar medelanders die de zelfde route reden en tot dezelfde ontdekking kwamen. Omrijden gingen we maar niet doen. Wij wilden graag naar Runde, het eiland waar mooie vogels broeden, zoals papegaaiduikers, janvangenten, zeearenden, grote jagers, etc. dus dan daar maar gelijk heen navigeren.

Aan het eind van de middag vonden we een Nortrip locatie in Austefjorden voor de overnachting. Bij een meertje, met zicht op besneeuwde bergen. De zon scheen, kortom een prachtige omgeving!

Dit was de eerste week, wordt vervolgd…