We vertrokken donderdag de 11e naar Enkhuizen om een paar dagen op Camping De Vest te staan. Dit hadden we besproken omdat we op vrijdag de 12e een excursie hadden met de IVN afdeling waar wij lid van zijn. De excursie ging naar de Marker Wadden. Op de camping aangekomen bleek de door ons gereserveerde plek heerlijk in de schaduw te liggen. Dat was echt mazzel want op het hoofdveld stond men in de brandende zon! Best pittig bij deze temperaturen rond 30 graden…

Zoals we gewend zijn te doen gaan we ook op pad om geocaches te zoeken. Dat hebben we deze dagen ook weer gedaan, het is leuk om weer eens op een andere plek te komen.

Op vrijdagochtend gingen we na het ontbijt op de fiets naar de haven bij het station. Daar lag zeilschip De Schuttevaer en daarmee gingen we naar de Marker Wadden.

Bij het vertrek vanuit Enkhuizen kwamen we door het Naviduct Krabbersgat, uniek in de wereld! Hier loopt een autoweg onder het water door, op bijna 11 meter beneden NAP. De schepen gaan via een sluis tussen het Markermeer en het IJsselmeer dus eigenlijk over de weg. Het was bijzonder mooi om te zien hoe dit gaat. Een aquaduct met schutsluis, daar werd de nieuwe naam ‘naviduct’ voor bedacht.

Nog maar net door de sluis werd er al een Pontische meeuw gespot. Het herkennen van meeuwen is een kunst op zich en gelukkig waren er ook ervaren vogelaars aan boord die ons op deze vogel attendeerden. Ik maakte er maar al te graag een foto van want voor mij was het een ‘nieuwe soort’, mijn dag kon al niet meer stuk 😉

De vaartocht duurde 2 uur, zowel heen als terug. De zeilen werden met vereende krachten gehezen, maar er was niet genoeg wind om volledig te kunnen zeilen, dus de motor moest echt een tandje bijzetten. Het varen was heerlijk.

Bij de Marker Wadden aangekomen vielen al direct de vele zeilboten en andere bootjes op van recreanten. Dit is ook wat Natuurmonumenten promoot, kom gerust met je boot en geniet van het eiland… Maar wat we deze dag hoorden bleek dat men zich hier op verkeken heeft. Het is er eigenlijk al te druk aan het worden. Dat was ook onze persoonlijke ervaring. Eigenlijk waren wij verbaasd dat er zelfs een soort veerdienst al heen en weer vaart. Er zijn vakantiehuisjes en de vele boten… Dat alles maakt dat het er best al druk kan zijn. Natuurmonumenten heeft een gebouw waar je kunt eten/drinken en er zijn toiletgebouwen voor de bootgasten. Kortom, best toeristisch als je iets verwacht wat puur natuur zou zijn, ook al is het aangelegd.

Het was erg leuk om de vele visdiefjes met vis terug te zien komen:

Een groep van zo’n vijftig lepelaars vloog langs (niet allemaal op de foto):

Ook op de Marker Wadden liggen geocaches. Hier is Teijo naar op zoek:

Vanuit de grote vogelkijkhut zagen we een kemphaan op zoek naar wat lekkers:

En nog een visdief:

Weer terug aan wal hebben we met de excursiegroep in Enkhuizen gegeten. Daarna lekker naar de camper, douchen en nog even zitten. Na een goede nachtrust zijn we zaterdag weer op de fiets gestapt om Enkhuizen wat meer te verkennen. Het geocachen is daarvoor een leuke manier en we hebben leerzame dingen gelezen en gezien over verschillende gevelstenen en monumenten.

De Drommedaris van Enkhuizen

We hebben er weer wat fietskilometers bij. Enkhuizen is een mooi stadje om op deze manier te ontdekken. ’s Avonds was het er enorm druk op de terrassen.

Zondag zijn we na de koffie weer vertrokken richting huis. De navigatie wilde ons perse via de Afsluitdijk laten gaan. Beetje vreemd, paar minuten langer, maar ach we hadden de tijd. Zo reden we heen via Meppel en terug via de andere kant. Kan allemaal in ons kleine volle landje.

Het was lekker om er even uit te zijn na een periode van heftige familieomstandigheden. We zien uit naar onze vakantie in september/oktober.