Op weg naar Stonehenge hebben we in de omgeving East Devon bij een Aldi onze voorraad wat aangevuld en gelijk een korte pauze genomen om de benen te strekken. Toen we in de buurt van Stonehenge waren kwamen we uit bij een soort bezoekerscentrum en men wilde ons gelijk een enorme parkeerplaats op dirigeren. Maar wij zochten een soort van ‘laantje’ waar je zou mogen overnachten met uitzicht op Stonehenge. Daarvoor moesten we een stukje terug en omrijden werd ons verteld. Het bleek dat je hier via dit centrum met busjes naar de stenen gebracht kon worden onder begeleiding van gidsen. Op deze manier probeert de overheid er natuurlijk wat aan te verdienen.

Na een korte omweg kwamen we uit op het ‘laantje’: een zandpad met enorme kuilen en gaten aan de rand van een groot veld. Er stonden al heel wat campers en auto’s in de rij geparkeerd. Wij vonden ook een plekje en inderdaad, met zicht op Stonehenge.

Wij wonen in Drenthe en zijn dus gewend aan onze hunebedden. Toen we deze stenen zagen dachten we echt, wat is er nou zo bijzonder aan… Het is gewoon leuk om er geweest te zijn en het gezien te hebben, maar dat was het dan ook. Je kon haast geen foto maken zónder mensen er bij op. Zoveel bezoekers steeds en gidsen met felgekleurde hesjes, ook ’s nachts!! Helaas was dat nodig want er zijn van die gekken die van alles uitspoken daar.

Teijo is er ’s avonds wat dichter naartoe gelopen en heeft deze foto gemaakt nadat het bezoekerscentrum gesloten was:

In de nacht bleef het lange tijd onrustig met auto’s en pratende mensen. Ook reed er regelmatig politie langs. De volgende ochtend zag het plaatje er vanuit de camper heel anders uit:

We besloten om weer verder te reizen naar Dover. Wat we graag wilden zien hadden we gezien en gezien de slechte staat van de wegen hier in Engeland hadden we geen zin om nog verder het binnenland in te gaan. We hebben maar beperkt vakantie en moeten thuis ook nog het een en ander doen. Dus toch maar weer naar het vaste land.

Bij het boeken van de boot moest je ook een datum opgeven voor de terugreis, dat zou nog een week duren en hadden we op de gok geprikt. Dus we hebben maar even gebeld en het bleek geen probleem om het om te boeken. We namen de snelste route onder Londen door. Ook daar zaten de gaten in de weg!

Om 12:00 uur stonden we in de rij voor de boot.

Dat was Engeland. We zagen vanaf de boot nog leuke vogels: een Noordse stormvogel, drieteenmeeuwen en Jan-van-genten.

Na een aantal uren varen en een ritje door Frankrijk hebben we via France Passion overnacht in Quaëdypre. De eigenaren van dit terrein hebben een enorme groentetuin met veel aandacht voor medicinale planten. We hebben hier lekker rustig gestaan en overnacht. Vanuit de camper nog net een patrijs op de foto gekregen:

De volgende ochtend waren we Frankrijk al snel uit en in België hebben we nog wat geocaches opgepikt. Daarna in eigen (Zee)land op een SVR camping gekomen. Een hele grote… maar wel een rustig plekje. Op deze camping aangekomen hebben we toch maar even contact opgenomen met de ANWB. We roken namelijk steeds een dieselluchten er bleek links voor ‘ergens’ iets te lekken. Aangezien wij er geen idee van hadden wat het zou kunnen zijn, hadden we wel even een expert nodig. Na een uurtje was er een jongeman die met een kennersblik al snel wist te vertellen dat het brandstoffilterhuis een scheurtje had en daardoor lekte. Waarschijnlijk in Engeland ontstaan met het geschud en getril op die slechte wegen. Het kon niet echt kwaad, we zouden er wel mee thuis komen. Als we stil staan lekt er niets gelukkig.

De volgende ochtend waren we van plan om nog wat geocaches in Zeeland te bezoeken. Dat hebben we ook gedaan en we kwamen zo nog op mooie plekjes. Toch zat de diesellekkage ons dwars, het leek steeds erger te worden. Aan het eind van de middag keken we elkaar aan en zeiden: wat is verstandig?

Dat was maar één ding: naar huis. Dit moet verholpen worden. De APK staat ook gepland op korte termijn, dus dan maar gelijk laten verhelpen. Zodoende waren we die avond om 21:00 uur weer thuis! We hopen ons tochtje door Zeeland op een later moment alsnog af te maken. Wordt vervolgd dus.

Een paar weken nadat we weer thuis waren kwam dit in het nieuws:

https://nos.nl/artikel/2525254-klimaatactivisten-spuiten-verf-op-stonehenge

Geen woorden voor dit tuig dat overal hun zin wil afdwingen.