In Nationaal Park South Downs tussen Eastbourne en Seaford staan zeven krijtrotsen tegen elkaar aan langs de kust. Ze hebben allemaal hun eigen naam, net als de valleien daartussenin. Wij zijn naar Birling Gap gereden. Op de parkeerplaats stonden opvallend veel campers met Nederlands kenteken. Tijdens een praatje met onze ‘buren’ bleek dat er een groepsreis van de NKC onderweg terug naar Nederland was en zij bezochten dus ook deze locatie.

Boven bij het uitkijkpunt heb je een mooi uitzicht

Je kunt ook onderlangs bij de rotsen of de zee lopen:

Duidelijk te zien is dat de zee ook wat van de kalk afneemt:

Nadat we hier een poosje hebben rondgekeken en gelopen, gingen we verder en hebben we ’s middags nog een flink stuk gereden. Omdat de wegen hier echt niet goed onderhouden waren hebben we ook een deel op een ‘snelweg’ gereden. Daarbij kwamen we tussen Portsmouth en Southampton over drie- en vierbaanswegen. Onderweg zagen we prachtige glooiende landschappen. Verrassend was het laatste deel van onze route door National Park The New Forest. Een schitterend gebied waar dieren als paarden, koeien en ezels dag en nacht vrij rondlopen. Je kunt ze dus ook midden op de weg treffen, dus altijd opletten daar.

We zijn gestopt in Alderholt bij een pub ‘The Churchill Arms’ genaamd. Hier konden we via Brit Stops staan voor de overnachting. In het restaurant hebben we heerlijk gegeten, waaronder echte Engels pie, lokaal gemaakt. Ze werken hier voornamelijk met streekproducten. Ook het bier en de appelcider waren heerlijk!

De volgende ochtend gingen we weer op pad. We stopten voor koffie langs de snelweg met een schitterend uitzicht op de omgeving van Long Bredy in Dorset:

In West Devon langs de snelweg bij Okehampton hebben we onze middagpauze gehad. Het was echt even zoeken naar een plek. Parkeerplaatsen zoals wij die hebben bij bijvoorbeeld tankstations, hebben ze hier niet. Je moet er dan echt een eindje voor van de hoofdweg af. Maar zo kon het ook.

We kijken per dag welke bestemming we zouden willen halen. Het is niet erg als dat niet lukt, maar je moet toch enigszins een route hebben en een doel, vooral om niet te laat een overnachtingsplek te vinden. Wij waren van plan om The Lost Gardens of Heligan te bezoeken, daarnaast is een camping en dat was ons doel voor deze dag. De laatste kilometers was het soms echt afzien want de wegen werden steeds smaller. We hebben dit gelukkig zonder problemen gered, soms was het heel spannend…We kwamen later in de middag op de camping aan. We hadden niet gereserveerd maar gelukkig was er plek voor ons.

Hier hebben we voor twee nachten geboekt. We kregen gelijk informatie over de tuinen mee en ook bleken we via de camping korting op de entree te krijgen en konden we (de volgende dag) via de camping op het terrein van de tuinen komen.

Wordt vervolgd.