Tijd om Runde te verlaten. We hebben hier ook nog Joke en Hans ontmoet die een grotere reis maken door Scandinavië. Van Joke kregen we de tip om via een andere route naar de Geirangerfjord te gaan. Dan kom je aan de andere kant van het fjord in het plaatsje Hellesylt. Omdat we er nog redelijk in de buurt waren hebben we besloten de gok te wagen. Het leek namelijk ook best mooi weer te worden daar. En als je de beroemde Geirangerfjord gaat bezoeken is het wel prettig als het mooi weer is.

We namen afscheid van Runde en weten nu al dat we hier nog een keer heen willen als dat kan. De bergen aan de overkant lieten zich deze ochtend voor het eerst beter zien, dus mooi nog een foto kunnen maken:

We zagen onderweg een kraanvogel in een weiland:

Het werd steeds bewolkter onderweg. Af en toe stopten we om foto’s te maken.

Aangekomen in Hellesylt zochten we een plekje op de enige camping aldaar. Er was genoeg ruimte en er stonden ook al een paar campers en caravans. Zowel achter als voor de camper hadden we weer prachtige uitzichten.

Het was inmiddels zwaar bewolkt en het regende af en toe. Maar de weerapp YR (een hele goede app!) gaf opklaringen aan voor de volgende dag dus we gingen er voor en hebben een rondvaart door de Geirangerfjord, waar we op uitkijken, geboekt voor de volgende middag. Eerst gaan we ’s avonds nog even uit eten bij de plaatselijke pizzeria.

Wanneer we de volgende dag naar de boot lopen komen we langs de Hellesyltfossen, een grote waterval midden in het stadje, tussen twee bruggen. Vooral in deze tijd van het jaar wanneer de sneeuw smelt, blijkt dit een krachtige waterval te zijn. Het water kwam met donderend geraas naar beneden.

Eenmaal op de boot was het een en al verwonderen over deze overweldigende natuur. Het was maar goed dat we er heen en terug doorheen voeren, want zo konden we ons steeds op één kant van het landschap concentreren, alhoewel dat soms best lastig was…

Een bekende waterval in de Geiranger fjord is ‘de zeven zusters’. De rivier Knivsflåelvane valt hier 300 meter naar beneden in verschillende stromen. Het kan zijn dat je niet altijd zeven stromen ziet, dat hangt uiteraard af van de hoeveelheid water dat naar beneden komt:

Aan de overkant van de zeven zusters zie je ook een waterval, genaamd Friaren, ‘de vrijer’, De legende van de zeven zusters is dat de zeven zusters speels dansend de berg af komen, terwijl de aanbidder speels flirt vanaf de overzijde van de fjord. De aanbidder probeert een huwelijksaanzoek te doen aan de zeven zusters, maar dat is nooit gelukt. Bijzonder aan deze Friaren waterval is de vorm van een fles die je er in kunt zien. Het water splitst zich in 2 banen lijkt het, en in het midden kun je de vorm van een fles ontdekken. Er is zelfs een biermerk dat de afbeelding op hun etiket gebruikt (Friaren Pilsner):

We zagen in het fjord een kano varen, onderstaande foto geeft goed aan hoe hoog en steil de rotsen rond dit fjord zijn. De kano met 2 personen er in zie je rechts van het midden als een witte vlek:

Vanaf de boot hadden we goed zicht op de Ørnevegen (Adelaarsweg), een bekende haarspeldenweg, een mooie uitdaging voor een volgende reis naar dit prachtige land:

Aangekomen in het dorp Geiranger lag daar het enorme cruiseschip Aïdaperla:

We hadden slechts tien minuten om het dorpje Geiranger te bezoeken, de moeite niet waard dus. Normaal zou dit een half uur zijn, maar het vertrek uit Hellesylt liep erg uit. Op de terugweg zagen we een aantal oude boerderijen. Een aantal is heel slecht bereikbaar. Van de boerderijen is bekend dat ze niet meer als zodanig gebruikt worden, maar ze worden inmiddels door een stichting als erfgoed in stand gehouden.

Hellesylt kwam tegen 18.00 uur weer in zicht en dat betekende het einde van deze mooie tocht door de Geriangerfjord.

Nog even achterom kijken vanwege het prachtige uitzicht:

We liepen terug naar de camper met een ervaring rijker. Deze plek is een ware toeristische trekpleister en dat is dan ook logisch als je het bekeken hebt, heel indrukwekkend! Maar het zal ook zeker indrukwekkend zijn om van de andere kant te komen via de haarspeldbochten weg, dit gaan we onthouden…

In de nacht was het gaan regenen en de volgende dag zag de wereld er weer minder vrolijk uit. Maar dat heeft ook wel wat. De bedoeling was om deze ochtend een gletsjer bij Bøyabreen te bezoeken, maar het had daar gesneeuwd dus dat hebben we overgeslagen. We kwamen langs het Hornindalsvatnet:

Onderweg kijken we altijd op de geocaching app om te zien of er leuke caches in de buurt zijn om ‘op te pikken’. Zo kwamen we bij de prachtige Hornindal brug, deze wordt niet meer gebruikt, je wordt er omheen geleid:

Steeds weer die bergtoppen met sneeuw:

We reden over de E39 en bij Lote moesten we een stukje overvaren naar Anda. Na een tijdje reden we door Byrkjelo (doet denken aan Borculo 😉 ) en daar was een klein sculptuurpark waar een geocaching Adventure was uitgezet. We zijn er even gestopt om de vragen te beantwoorden. Een leuk parkje.

Na dit bekeken te hebben reden we verder over de E39. Plotseling ging men voor ons op de rem. Wat bleek: er staken koeien de weg over. Dus allemaal even gewacht tot deze dieren in slow motion aan de overkant waren:

Later op de dag bij het Jølstravatnet vinden we bij het mooie Helgheim kyrkje ook een cache:

De route deze dag gaat over één van de Nasjonale Turistvegar: Glaurfjellet, prachtig. We zijn aangekomen op het deel dat over de FV613 gaat. Meer over dit stukje weg kun je hier lezen.

We komen aan in Viksdalen en kunnen de camper voor de nacht parkeren bij een jong stel dat daar een boerderij runt.

Wordt vervolgd…